ریسک، عنصری ذاتی در هر شرکت تجاری است و مهارت در مدیریت ریسک، یک جنبه‌ی اساسی داشتن کسب‌وکاری موفق است. مدیریت یک کسب‌وکار دارای سطوح مختلفی برای کنترل ریسک است. بعضی از انواع ریسک را می‌توان مستقیما کنترل نمود؛ اما انواع دیگری هستند که به طور کلی از کنترل مدیریت خارج هستند.

گاهی بهترین کاری که یک شرکت می‌تواند انجام بدهد این است که ریسک‌های احتمالی را پیش‌بینی کند، تاثیر احتمالی آن‌ها بر کسب‌وکار شرکت را ارزیابی کند، و با برنامه‌ای برای واکنش نشان دادن به عواقب این ریسک آماده باشد.
ریسک های مالی یک شرکت را می‌توان به روش‌های مختلفی دسته‌بندی کرد. یک روش این است که ریسک های مالی را به چهار دسته کلی تقسیم کنیم: ریسک بازار، ریسک اعتباری، ریسک نقدینگی و ریسک عملیاتی.

نکات کلیدی

۱- چهار دسته کلی از ریسک‌های مالی وجود دارد که اکثر شرکت‌ها باید با آن‌ها مقابله کنند.
۲- با ریسک بازار وقتی رو به رو هستیم که یک تغییر اساسی در بازاری که شرکت در آن رقابت می‌کند، رخ بدهد.
۳- با ریسک اعتباری زمانی مواجه هستیم که شرکت‌ها به مشتریان خود خط اعتباری می‌دهند و هم‌چنین زمانی که شرکتی در معرض کمبود منابع کافی برای پرداخت قبض‌هایش (صورتحساب‌هایش) باشد.
۴- ریسک نقدینگی به این اشاره دارد که آیا یک شرکت در صورت نیاز به منابع مالی می‌تواند دارایی‌هایش را به راحتی به وجه نقد تبدیل کند یا خیر؟ هم‌چنین به وضعیت جریان نقدی روزانه شرکت هم اشاره دارد.
۵- ریسک عملیاتی در نتایج فعالیت‌های تجاری عادی شرکت بروز پیدا می‌کند و شامل کلاهبرداری، شکایات قانونی و مسائل کارکنان است.

ریسک بازار

اولین نوع از ریسک های مالی که بررسی می‌کنیم ریسک بازار است. ریسک بازار به تغییر شرایط در یک بازار خاص که در آن شرکت در حال رقابت تجاری است، گفته می‌شود. یک مثال از ریسک بازار افزایش تمایل مشتریان به خرید اینترنتی است. این جنبه از ریسک بازار چالش‌های خاصی را برای کسب‌وکارهای خرده‌فروشی سنتی ایجاد می‌کند.

شرکت‌هایی که برای ارائه خدمت فروش آنلاین عمومی موفق شده‌اند که سازگاری لازم را کسب کنند رشد درآمد خوبی داشته‌اند. درعین‌حال شرکت‌هایی که به کندی سازگار شده‌اند و یا تصمیم‌های اشتباهی در واکنش به این تغییرات در بازار گرفته‌اند، به حاشیه رانده‌ شده‌اند.

یک روند دیگر، روند ESG است. امروزه از شرکت‌ها انتظار می رود تا از صنایع آلوده‌کننده به صنایع پاک‌تری تبدیل شوند؛ و از صنایعی که بیشتر به دنبال حداکثر کردن سود هستند به صنایعی که در عین حداکثر سازی سود شرکت هایی که به انجام کار خوب در جامعه نیز می‌پردازند تبدیل شوند. شرکت‌های جامانده از نظر سرمایه، استعداد و برندینگ ضعیف خواهند بود.

همچنین این مثال به نوع دیگری از ریسک بازار هم مربوط می‌شود؛ ریسک اینکه شرکت از رقیبان خود عقب بماند. در یک بازار جهانی با رقابت فزاینده و اغلب با حاشیه سود در حال کاهش، شرکت‌هایی از نظر مالی بیشترین موفقیت را دارند که در ارائه ارزش خاص موفق‌ترین باشند. این امر موجب می‌شود از دیگر شرکت‌ها متمایز شده و به آن‌ها هویت بازاری قابل اطمینان دهند.

ریسک اعتباری

ریسک اعتباری ریسکی است که کسب‌وکارها وقتی به مشتریان خود اعتبار می‌دهند، متحمل می‌شوند. این ریسک ممکن است برای خود شرکت در ارتباط با تامین‌کنندگانش نیز اطلاق شود. یک کسب‌وکار وقتی که برای مشتریان خود تامین مالی خرید ایجاد می‌کند با ریسک مالی مواجه است چرا که مشتری ممکن است در پرداخت نکول نماید.

یک شرکت باید تعهدات اعتباری‌اش را طوری کنترل کند که همیشه مطمئن باشد که جریان نقدی کافی برای پرداختن حساب‌های پرداختنی در زمان مقرر را در اختیار دارد. در غیر این‌صورت، ممکن است که تامین‌کنندگان از دادن اعتبار بیشتر به شرکت خودداری کرده یا اینکه به طور کلی دیگر با شرکت کار نکنند.

اگر چه مدیریت ریسک یکی از فاکتورهای مهم در اداره کسب‌وکار است، اما اعمال کنترل همه آن کاری است که از دست مدیر کسب‌وکار بر می‌آید. در بعضی از موارد بهترین کاری که مدیریت می‌تواند انجام دهد این است که ریسک‌های احتمالی را بشناسد و برای مواجهه با آن‌ها برنامه‌ریزی کند.

ریسک نقدینگی

یکی دیگر از انواع مهم ریسک های مالی که بررسی خواهیم کرد ریسک نقدینگی است که شامل دو بخش است: ریسک نقدپذیری دارایی‌ها و ریسک نقدینگی در تامین مالی. نقدپذیری دارایی‌ها یعنی اینکه در صورت بروز یک نیاز اساسی به جریان نقد، آیا شرکت می‌تواند به‌آسانی دارایی‌هایش را به وجه نقد تبدیل کند یا خیر. ریسک عملیاتی تامین مالی نقدینگی مربوط به عملیات نقدی روزانه است.

اگر شرکت به طور ناگهانی دریابد که پول نقد در دست ندارد که هزینه‌های ضروری برای ادامه کار به عنوان یک فعالیت تجاری را بپردازد، افت‌های فصلی یا کلی در درآمد ممکن است برای کسب‌وکار یک ریسک اساسی باشد. به همین علت مدیریت جریان نقدی برای موفقیت یک کسب‌وکار بسیار ضروری است؛ به همین دلیل است که تحلیلگران و سرمایه‌گذاران هنگام ارزیابی شرکت‌ها جهت سرمایه‌گذاری، به معیارهایی مانند جریان نقدی آزاد نگاه می‌کنند.

ریسک عملیاتی

ریسک‌های عملیاتی به انواع ریسک‌هایی که از فعالیت‌های تجاری عادی شرکت می‌تواند ناشی شود، اشاره دارد. دسته ریسک‌های عملیاتی شامل شکایات قانونی، ریسک کلاهبرداری، مشکلات ناشی از کارکنان و ریسک مدل کسب‌وکار می‌شود. ریسک مدل کسب‌وکار به حالتی اشاره دارد که مدل‌های کسب‌وکار از برنامه‌های بازاریابی یا رشد نادرست یا ناکافی بوده باشد.

تعریف ESG

ESG مخفف محیط‌ زیستی، اجتماعی و حاکمیت شرکتی است. این سه عامل شامل مشخصات پایدای و مسئولیت‌پذیری یک شرکت یا سازمان را نشان می‌دهد. این یک رویکرد است که برای سرمایه‌گذاران با مسئولیت اجتماعی اهمیت زیادی پیدا کرده است.

منبع: کلینیک اقتصاد

پایان/